hodować

hodować
hodować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, hodowaćduję, hodowaćduje, hodowaćany {{/stl_8}}– wyhodować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzyskiwać przez odpowiednie żywienie, pielęgnację pożądany efekt w postaci wartościowej, nadającej się do wykorzystania rośliny, zwierzęcia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hodować kilka sztuk bydła, orchidee w szklarni, cytrynę. Wyhodować dorodne jabłka, świnię. Hodować szczeniaka na psa obronnego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzyskiwać nową rasę zwierząt lub odmianę roślin przez odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne i doświadczenia selekcyjne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hodować nowe odmiany ziemniaka. Wyhodować rasę krów o zwiększonej mleczności. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}hodować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zajmować się hodowlą, prowadzić hodowlę roślin, zwierząt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hodować owce, tuczniki, bydło. Hodować buraki. Hodować rybki akwariowe, kaktusy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pielęgnować, żywić, uprawiać; chować, trzymać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hodować króliki na działce. Ktoś hoduje w domu pytona. Mimozę można hodować w warunkach domowych. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w odniesieniu do uczuć: podsycać w sobie, zachowywać w pamięci; żywić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hodować w sobie głęboki żal, nienawiść do kogoś. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • hodować — ndk IV, hodowaćduję, hodowaćdujesz, hodowaćduj, hodowaćował, hodowaćowany «dopomagać do wzrostu, rozwoju (w hodowli racjonalnej także do dziedziczenia korzystnych genetycznie cech); pielęgnować, uprawiać, wychowywać» Hodować gołębie, króliki,… …   Słownik języka polskiego

  • hodować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do młodych zwierząt, roślin, rzadziej dzieci: rosnąć, rozwijać się pod czyjąś opieką; chować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komuś dobrze się hodują prosięta, króliki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hodować – wyhodować żmiję na własnym łonie — {{/stl 13}}{{stl 33}} ktoś doznaje przykrego rozczarowania, przekonując się o niewdzięczności kogoś, kto mu wiele zawdzięcza :{{/stl 33}}{{stl 10}}Traktował go jak syna, a okazało się, że wyhodował żmiję na własnym łonie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

  • akwarium — n VI; lm M. akwariumria, D. akwariumriów «zbiornik ze szkła wypełniony wodą, mający na dnie piasek rzeczny, kamienie itp.; czasem wyposażony w grzejnik, filtry, sztuczne oświetlenie i inne udoskonalenia techniczne, służący do hodowli i obserwacji …   Słownik języka polskiego

  • angora — I ż a. m odm. jak ż IV, CMs. angoraorze 1. lm D. angoraor a. angoraorów «królik, koza, kot należące do ras odznaczających się długimi, delikatnymi, puszystymi, zwykle białymi włosami» Hodować angory. 2. blm «wełna z tych zwierząt» Sweter z angory …   Słownik języka polskiego

  • bakłażan — m IV, D. a a. u, Ms. bakłażannie; lm M. y 1. bot. «Solanum melongena, roślina warzywna z rodziny psiankowatych, pochodząca z Indii, uprawiana w Europie ze względu na jadalne owoce; oberżyna» Hodować bakłażany. Owoce bakłażana a. bakłażanu. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • balsaminka — ż III, CMs. balsaminkance; lm D. balsaminkanek zdr. od balsamina Hodować balsaminki w ogródku, w doniczkach …   Słownik języka polskiego

  • banan — m IV, D. a ( u); lm M. y 1. bot. «Musa, roślina z rodziny bananowatych uprawiana w krajach tropikalnych, występująca w wielu gatunkach; niektóre z nich dostarczają jadalnych, smacznych i pożywnych owoców, inne cennych włókien (manila)» Plantacja …   Słownik języka polskiego

  • bokser — m IV, DB. a, Ms. boksererze 1. lm M. boksererzy, DB. ów «sportowiec uprawiający boks; pięściarz» Bokser wagi ciężkiej, średniej, koguciej, muszej, piórkowej. Walka bokserów. 2. lm MB. y «pies wyhodowany w Niemczech, o kwadratowej głowie, krępej,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”